Dom, to nie tylko dach, drzwi, okna i łączące je w całość ściany. Równie ważne jest zewnętrzne wykończenie, w tym efektowna i funkcjonalna elewacja. Chociaż największą popularnością nadal cieszą się tynki zewnętrzne, wykorzystuje się również siding, cegły elewacyjne i oblicówki z drewna. Czym się od siebie różnią i na co się zdecydować?

Tynki zewnętrzne

Tynk zewnętrzny zawdzięcza swoją popularność m.in. wytrzymałości. W naszej strefie klimatycznej po nałożeniu powinien wytrzymać nawet 80 lat. A nawet jeżeli będzie trzeba go wymienić, mury pozostaną niezniszczone. Dobry tynk zewnętrzny powinien charakteryzować się tym, żeby jednocześnie być paroprzepuszczalny i wodoodporny, a do tego łatwy w utrzymaniu w czystości. Do wyboru są dwa rodzaje tynku: cienkowarstwowy i grubowarstwowy.

Tynk cienkowarstwowy jest wykorzystywany przy ocieplaniu ścian techniką lekką mokrą. Jest nakładany na warstwie kleju, która pokrywa wełnę mineralną albo styropian. Ten rodzaj tynku jest stosowany także przy takich podłożach jak tynk cementowo-wapienny, czy beton. Nad tradycyjnymi tynkami mają przewagę w zakresie wielości faktur i kolorów. Ponadto są prostsze do wykonania. Na ścianę domu potrzebna jest tylko jedna warstwa tynku cienkowarstwowego o grubości od 2 do 10 mm.

Druga grupa tynków, to tynki grubowarstwowe. Można je spotkać także pod nazwami tynki tradycyjne lub trójwarstwowe. Są nakładane bezpośrednio na murze, ale w przeciwieństwie do poprzednich, nie ograniczamy się na jednej warstwie. Pierwsza powłoka ma mieć grubość od 3 do 5 mm. Kolejna od 10 do 15 mim. Na zewnątrz daje się tynk ozdobny albo gładź. Tynki grubowarstwowe można przygotować na budowie, ale jest to obarczone ryzykiem, a sam proces jest czasochłonny. Z tego względu częściej wybierane są gotowe masy. Dzięki temu mamy pewność, że zarówno konsystencja jak i odcień, będą zawsze takie same. Zaletą tego rozwiązania jest możliwość nałożenia na ścianę dwóch zamiast trzech powłok tynku. Obrzutka jest zastępowana warstwą kontaktową, a narzut przez tynk podkładowy. Zewnętrzna warstwa, stanowiąca dekorację jest z mas, które podlegały procesom wyrównania koloru i ochronie przed odbarwianie. Ponieważ tynki grubowarstwowe wymagają wprawy, lepiej przy ich nałożeniu skorzystać z pomocy osoby, która ma w tym doświadczenie.

Jeśli nie tynk, to co?

Wykończenie elewacji wcale nie musi być zrobione za pomocą tynku zewnętrznego. Do wyboru jest szereg okładzin ściennych, które w większości przypadków są przytwierdzane na ruszcie. Ich największą zaletą jest krótki montaż i brak ograniczeń jeśli chodzi o temperaturę, zatem można je nakładać przez cały rok.

Najpopularniejszą okładziną jest siding winylowy. Jest złożony z podwójnej warstwy PCW. Wierzchnia jest barwiona i uzupełniona związkiem, który zwiększa odporność i dolna warstwa jest szara. To rozwiązanie jest zarówno trwałe, jak i tanie. Siding jest lekki i łatwy do cięcia. Bogaty jest wybór faktur, wzorów i odcieni. Zazwyczaj w sprzedaży są panele, a do nich można znaleźć takie elementy, jak listwy maskujące, gzymsy i kształtki. Kolejna rzecz, która skłania do tej opcji jest brak potrzeby konserwacji i łatwość utrzymania w czystości. Można do tego użyć nawet wody z węża ogrodowego.

Inną opcją, wizualnie przypominającą siding, są oblicówki metalowe. Są zrobione z aluminium albo stali ocynkowanej, a zewnętrzną warstwę pokrywa poliester, plastoleum lub farba akrylowa. Są jeszcze trwalsze niż siding, ale przekłada się to na cenę, dlatego wiele osób z tego rezygnuje.

Dla osób, które lubią się otaczać drewnem pod każdą postacią, dobrą wiadomością jest to, że może być wykorzystane także do wykończenia elewacji. W tym przypadku ma formę szalówek (20 milimetrowe deski). Zazwyczaj stosuje się drewno modrzewiowe, sosnowe i świerkowe, ale zdarza się także jesion albo dąb. Plusem tego rozwiązania jest to, że materiały naturalne są ponadczasowe i uniwersalne. Jednak trzeba pamiętać o tym, że musi być prawidłowo zaimpregnowane, inaczej szybko może pojawić się grzyb, wilgoć lub szkodniki. W przeciwieństwie do poprzednich okładzin, decydując się na drewno trzeba się liczyć z tym, że co kilka lat trzeba je konserwować. Jeśli chodzi o cenę, to jest ona pomiędzy sidingiem a oblicówką metalową.

Płytki na elewacji?

Wyroby ceramiczne charakteryzują się trwałością i odpornością, dlatego są również stosowane na elewacji. Płytki do tego przeznaczone posiadają budowę kanałową. Do kupienia są w kilku kolorach i fakturach. Można do nich znaleźć płytki narożnikowe i kształtki. Są także proste w utrzymaniu w czystości. Jaka jest ich wada? Przede wszystkim cena.

Odpowiedni dobór płytek może przełożyć się na imponujący efekt końcowy. Płytki betonowe, które wizualnie wyglądają jak kamień są wyjątkowo odporne na czynniki atmosferyczne. Nie grozi im wilgoć, nie trzeba ich konserwować. Jeżeli ktoś szuka opcji tańszej, w sprzedaży są płytki ceramiczne. Jednak płytki betonowe i tak nie są najbardziej kosztowną opcją. Jeszcze droższe są płytki kamienne zrobione z piaskowców albo wapieni. Wyglądają one najbardziej stylowo i elegancko, ale trzeba się liczyć z wysokimi kosztami.